Tijd voor iets anders…

Ongeveer een jaar geleden, besloot ik een andere weg in te slaan…

Een hele periode van mijn leven had ik het gevoel langs kleine weggetjes en paadjes te vertoeven om mijn bestemming te kunnen bereiken. Het leek me zalig op de autostrade van het leven te kunnen rijden, alles leek daar zo snel en gemakkelijk te gaan dat het verlangen heel sterk werd.

Nadat ik een periode de Brugse kasseien had mogen proeven (en dit zowel letterlijk als figuurlijk, het aantal keren dat ik er voluit op mijn bek ging, zijn niet te tellen ☺ ) mocht ik opeens op de autostrade waar ik al zo lang van droomde.

Heel blij en vol goede voornemens zwierde ik mij tussen al die snel voorbij flitsende gevaarten. Ze namen me mee in de stroom en vooraleer ik het goed en wel besefte deed ik ook mee aan de razernij. Er was immers geen mogelijkheid om zomaar eens stil te staan en even na te denken. Stilletjes aan verloor ik er mijn waarden en tenslotte ook mezelf. Een aantal mensen hebben me in die periode een spiegel voor gehouden en doen beseffen dat het meer dan tijd was om de afrit te nemen.

Heel plots heb ik beslist om het stuur om te gooien.

It was time for something else!

Welke wegen er nu komen weet ik nog niet, worden het landwegeltjes of kasseibanen, het speelt geen rol. Ik wil echter wel de autostrade vermijden, want gegarandeerd zorg ik voor file, als ik herhaaldelijk even zal stil staan…