Het spreekwoord: “ik wil mijn ei kwijt” is hier totaal niet van toepassing.

Ik wil het niet “kwijt”, ik wil het delen… omdat ik ervan overtuigd ben dat het hulp kan bieden in verschillende situaties van stress, angst, hyperventilatie, kwaadheid, slapeloosheid, drempelvrees,…

In momenten waar bij mij alles misliep en al mijn goede intenties de mist in gingen, deed ik volgende oefening. Het is blijkbaar gebaseerd op de NPL-techniek maar toen ik ermee van start ging had ik nog geen weet van de verschillende technieken.

Al zittend of neerliggend neem je een comfortabele houding aan, in een ruimte, die vooral in het begin, stil is. Met gesloten ogen haal je een paar keer diep adem. Je concentreert je op je adem. Vele mensen beginnen te lachen of kijken raar als je over de ademhaling begint, net of deze niet zo belangrijk is. Maar niets is minder waar, want zonder zouden we niet bestaan, dus waarom geen moment de tijd nemen om er even bij stil te staan.

Dus hoe lachwekkend, stom of nutteloos je het ook vindt, probeer het toch maar even. En denk eraan om met je buik te ademen…

Vervolgens beeld je je in dat je omgeven bent door een wit romig licht, dit beeld voor mij is de binnenkant van mijn “ei”.

Mijn ei ligt op een bedje van vederzachte donsjes, en alles rond me is zacht en aardig.

Vervolgens ga je op zoek naar je angsten, je negatieve gedachten, je boosheid naar anderen toe, je probeert deze als dusdanig te visualiseren, het gevoel en het beeld vormen samen een geheel.

Vervolgens draai je dit beeld, de persoon in gedachten van je weg, ze gaan met de rug naar je toe staan.

Nu is het belangrijk dat je ze in je gedachten zachtjes buiten je ei plaats, zonder agressie, geen schop onder de kont, want dit zou barsten in je ei veroorzaken. Dit is niet de bedoeling, :) je ei zou dit niet overleven.

Je zegt tegen de negativiteit, dat er nu geen plaats is voor dit gevoel en dat dit gevoel eigenlijk niet welkom is in je “ei”.

Nadat alle negativiteit netjes buiten is geplaatst maak je de ruimte in je ei terug zacht en romig (vaak doe ik dit in zittende houding en beweeg ik mijn armen en lichaam om alles terug luchtig te maken. De donsveertjes dwarrelen als het ware rond mij.

Nog enkele in- en uitademingen en dan sta je rustig recht. Dit alles samen kan in een 5 à 10 min, het voorkomt heel veel nare situaties en je kan de oefening ook op kantoor doen, (met je armen zitten zwaaien kan je hier best achterwege laten, om rare blikken te voorkomen) een toiletbezoek biedt soms de privacy die je even kan gebruiken!

Dit is mijn “ei” die ik niet kwijt wou, maar wou delen. Voel je vrij een eigen creatie te bedenken, een cirkel, een bal, een luchtbel, …

Wil je ook je “ei” even kwijt… stuur gerust jouw reactie!